Yaşıyoruz,yaşıyoruz da nasıl yaşıyoruz… Farkında olmadan yaşıyor gibiyiz, dünyaya geliş amacımız benimsediğimiz yaşam şekli olamaz, değil de. Hepimiz farklı ailelerde farklı kültürlerde farklı inançlarla  dünyaya geldik ve bizlere daha ana rahmindeyken dayatılan kalıplarla doğup yaşamaya başladık. Dünyaya geliş amacımızı yanlış anlamış,anlayamamış, sorgulayamamış ebeveynler tarafından bir kalıbın içinde yetiştirilerek büyütüldü birçoğumuz. Mutlu muyuz? Toplumumuzda kronikleşmiş bir mutsuzluk hakim. Hiç kimse mutlu değil, memnun değil,öfkeli…. Üstelik acı tarafı şu ki; bu duyguların suçlusunu kendimizde değil başkalarında arıyoruz….Peki neden? Çünkü kendimize yönelmiyoruz, aynaya bakmıyoruz,ciddi bir doyumsuzlukla mücadele bu.. Evet dünya olarak çok ciddi afetler, kaoslar yaşıyoruz. Ekonomik sıkıntılarda bunun cabası. Ama bu yaşananlar dünyanın oluşumundan bu yana yaşanmış ve dünya böyle bir yer. İyilik ve kötülük var. Sadece yapmamız gereken tarafını seçip ona odaklanmak. Aslında bu kadar basit. Tabi gerçekten tarafını seçmek!!! Çünkü herkes iyi olduğunu düşünüyor ama iyilikten çok uzak davranıyor. Farkında olmadan da kendi hayatındaki mutsuzluğun,öfkenin temelini büyütüyor. Biz daha doğmadan dayatılan nasıl insan olmamız konusunu bir kenara bırakıp sadece var olma amacımızı bulmak bizi mutlu bireyler yapacak tek gerçek ve dolayısıyla dünyamızda ancak bu şekilde güzelleşecek.   Şimdiye kadar yanlış kodlanmış bilinçaltımızı temizleyerek yeni mutlu dünyamızda yaşamamız mümkün. Dünyadan geçen varlıklarız sadece…. O yüzden hayatımızı zorlaştıracak düşünce ve davranışlardan  vazgeçmeliyiz. Hayatımızı zorlaştıran sadece bizim düşüncelerimiz…  Haklı olmaya çalışarak sadece mutluluğumuzu yok ediyoruz.  Mutlu olmak hedefiyle yaşarsak hayat gerçekten çok güzel ve kolay…. Evet insanız, insani duygular taşıyoruz, yaradılışımız bu.  Önemli olan her durumun geçici olduğunu bilerek ve zihnimizde olayları büyütmeden hayatımıza devam edebilmek.. Yaşama bu gözle bakmayı başarabilirsek her şey çok daha güzel olacak… Herkes sadece haklı….  mutlu değil….. Ama bence haklı olma davası içinde kalsın. Kafanı yastığa koyduğunda vicdanın rahatsa haklısın ve bunu bilmesi gereken tek kişi sensin…  Sen mutlu olmaya bak……